مقالهای تحت عنوان زیر در حوزه مصالح سنگی و تکنولوژی بتن چاپ شد. نویسندگان این مقاله، دکتر مهدی روانشادنیا، میلاد قنبری و دکتر آرمین منیر عباسی میباشند. این مقاله در ژورنال تخصصی بتن که وابسته به کشور هند است منتشر شده است. رده ژورنال مذکور، Q3 و دارای SJR=0.22 است.
Journal: The Indian Concrete Journal August 2016
Techno-economic analysis of selecting the aggregate supply system based on optimal equipment layout in ready-mixed concrete plants
By: Milad Ghanbari, Armin Monir Abbasi and Mehdi Ravanshadnia.
این مقاله، تحلیلی فنی و اقتصادی بر فرآیند کارکرد ماشینآلات و تجهیزات کارگاههای زیرساختی تولید بتن است که، روشهای فعلی فرآیند تامین و تغذیه مصالح سنگی را با تکیه بر چیدمان بهینه تجهیزات کارگاه، مورد نقد قرار داده است. در کارگاههای سنگشکن، تولید بتن، کارخانه آسفالت، کارگاههای بازیافت مصالح، پروژههای عمرانی و دپوهای مصالح سنگی، از ماشینآلاتی همچون لودر، مینی لودر، کامیون، دامپ تراک، نوار نقاله، فیدر، دراگلاین، بچینگ و غیره استفاده میگردد. ترکیب و طراحی خط تولید این گونه مراکز، مهمترین بخش تجهیز کارگاه میباشد که تمرکز و بهینهسازی در طراحی آن، سبب کاهش هزینههای انرژی، سرمایه اولیه، نیروی انسانی، دوبارهکاری، مساحت مورد نیاز، تعمیرونگهداری و همچنین کاهش زمان تولید میگردد؛ بنابراین سبب افزایش راندمان و کارکرد میگردد.
این مقاله را میتوان در زمره پژوهشهای ماشینآلات و روش ساخت، دستهبندی نمود که با نگرش زنجیره تامین مصالح، سعی در پیشنهاد فرآیندی بهینه جهت فرآوری مصالح و محصول خروجی کارگاههای عمرانی دارد. شایان ذکر است که ضمن مفید بودن نتایج این تحقیق برای تمامی کارگاههای عمرانی فوقالذکر، توجه اصلی تحقیق، بر مراکز بتنی و فرآیند تولید بتن معطوف است. نتایج تحقیق نشان داده است که هزینه تولید در بچینگهای ستارهای از بچینگهای خطی بیشتر است. افزودن لودر به این فرآیند، سبب افزایش هزینهها و نیز کاهش راندمان تولید نیز میگردد. همانطور که میدانیم، در تمامی این مراکز، دپوی مصالح سنگی، نیاز به مساحت زیادی دارد، از طرفی دیگر وجود ماشین آلاتی چون لودر، نیاز به فضای زیاد جهت مانور عملیاتی و جابجایی این مصالح سنگی دارد؛ بنابراین در میان مصالح خام موجود در پروژهها، مصالح سنگی، کلیدیترین مصالح میباشد که پایه مقاومتی مخلوطی همچون بتن و آسفالت است. مانند قیر و سیمان، از مهمترین مصالح است که توأم با ماشینالات و روش فرآوری مربوطه، بر اقتصاد پروژه تاثیرگذار است.
سیستم پیشنهادی این پژوهش، که یک خط ترکیبی از نوار نقاله و فیدر است، سبب کاهش هزینهها و افزایش راندمان پیوسته تولید میگردد و میتواند منجر به کاهش 70 تا 90 درصد از سرمایه اولیه مورد نیاز در زنجیره تامین مصالح سنگی گردد.